Sunday, June 03, 2007

รักเขา......ทำยังไง?
ให้เขารักตอบ
"มิตรภาพกับความรัก บางทีมันก็คนละเรื่อง
เขาอาจให้เราได้แค่วามเป็นมิตร
แต่เขาอาจไม่ได้รักเราอย่างนั้น"
มีหลายคนที่แอบหลงรักคนอื่นโดยที่เขาไม่รู้ตัว และก็เชื่อว่าร้อยทั้งร้อยก็คงอยากให้เขาหันมาสนใจเราบ้างเหมือนกัน แต่จะทำยังไง แค่หน้าเขายังไม่มอง คุยกันยังไม่เคย เราจะรู้จักกันได้ยังไงเขาจะรักเราอย่างที่เรารักเขาหรือเปล่าเป็นคำวนเวียนอยู่ในสมองตลอดเวลาสำหรับคนที่มีอาการรักเขาข้างเดียว
ก่อนอื่นเราต้องตอบตัวเองก่อนว่า ถ้ารู้จักกันแล้ว แล้วเขาไม่รัก เหมือนคนที่ใกล้กัน แต่ก็แค่คนรู้จักกัน ไม่ได้พิเศษ ไม่ได้รักเป็นแค่เพื่อน เราจะยินดีต้อนรับความรู้สึกนั้นได้หรือเปล่า บางคนเคยพูดว่า ถ้าไม่รัก ยิ่งอยู่ใกล้กันก็เหมือนไกลกัน และยิ่งเห็นหน้าพูดคุยกันอยู่บ่อยๆ ก็ยิ่งทุกข์ทรมาน การแสดงออกถึงความเป็นเพื่อนธรรมดาไม่ได้ใส่ใจ ไม่ได้เป็นคนพิเศษ ไม่ได้สนใจใยดีเรา สู้ไม่เจอหน้า ไม่รู้จักกันยังดีซะกว่า คงเจ็บน้อยกว่านี้ แต่มักมาคิดได้เมื่อหาเรื่องไปรู้จักเขาแล้ว เพราะฉะนั้นก็คิดให้ดีซะก่อน ดูลาดเลาก่อนว่ามีเปอร์เซ็นต์ว่าเขาจะสนใจเราบ้างไหม ถ้าคิดว่าไม่ลองไม่รู้ ทุกคนเมื่อเกิดอารมณ์นี้ก็อยากให้เขารู้จักเรา อยากอยู่ใกล้ โดยลืมคิดไปเลยว่าถ้าเกิดเขาไม่สนใจเราจริงๆ เราจะทุกข์แค่ไหน ยังไงก็ขอให้ได้รู้จักสนิทสนมกันก่อน ถ้าคิดอย่างนั้นก็ไม่ว่ากัน
เมื่อพร้อมและยินดีที่จะพบเจอความเสี่ยงที่จะเกิดขึ้นในอนาคต ไม่ว่าจะสมหวังหรือผิดหวัง ก็เดินหน้าหยิบยื่นมิตรภาพให้เขาได้เลย การทำให้เขารู้จักไม่ใช่เรื่องยาก แต่จะทำยังไงให้เขามองเห็นคุณค่าในตัวเราไปพร้อมๆกันด้วย การแสดงออกอย่างโจมแจ้งว่าชอบเขา บางทีมันก็ตรงไปตรงมาดี แต่ในขณะเดียวกันก็อาจขาดอาการลุ้นว่าจะเป็นยังไงต่อไป เพราะเราจะทราบทันทีถ้าหน้าตารูปร่างเราไม่ดึงดูดพอ ไม่มีใครรู้หรอกว่าเราเป็นคนดี จิตใจดี รักเด็ก รักสัตว์เพราะเขาไม่รู้จักเรา ความสัมพันธ์ที่ยั่งยืนมักเริ่มจากความเป็นเพื่อนมาก่อน หากเดินเทิ่งๆ แบบตั้งใจมาเป็นแฟน แน่นอนการจะทำความรู้จักใครซักคนปฏิเสธไม่ได้ว่าเรามักใช้สายตาลาดตระเวนก่อน ว่าพึงพอใจหรือเปล่า เขาอาจจะอยากรู้จักเธอจากหน้าตาของเธอก็ได้ ซึ่งก็เป็นข้อดีสำหรับบุคคลหน้าตาดี แต่จะได้เป็นแฟนหรือเปล่า เขาอาจจะอยากรู้จักเธอจากหน้าตาของเธอก็ได้ ซึ่งก็เป็นข้อดีสำหรับบุคคลหน้าตาดี แต่จะได้เป็นแฟนหรือเปล่ายังไม่แน่ใจ เพราะมันต้องพ่วงนิสัยใจคอ และรายละเอียดในใจของเธอเข้าไปด้วย แต่หากเธอสร้างจุดสนใจอย่างอื่นๆ ไม่ว่าจะเป็นความสามารถของเธอ ความเป็นตัวเอง ความโดดเด่น และธรรมชาติของเธอที่หลายคนไม่มี นั่นอาจจะเป็นจุดดึงดูดที่ดี เพราะมันมาจากข้างในตัวเธอจริงๆ และหากมันเริ่มอย่างนี้เปอร์เซ็นต์ที่จะได้รับรักตอบก็มีสูงเช่นกัน
แล้วขั้นตอนต่อไปก็คือเวลาแห่งการสร้างมิตร บทสรุปจะเป็นอย่างไร อยู่ที่เขาและเธอปฏิบัติอย่างไรต่อกัน ไม่แน่นะ เมื่อได้รู้จักกันมากขึ้นเธออาจจะเปลี่ยนใจและพบว่าตัวเองไม่ได้รักเขาอย่างที่คิดก็ได้ หรือากเขาให้ความสำคัญกับเธอแค่คำว่าเพื่อน เธอก็ต้องยินดีรับคำ นั้นด้วยความเต็มใจ เพราะมิตรภาพกับความรักบางทีมันก็คนละเรื่องกัน เขาอาจให้เราได้แค่ความเป็นมิตร แต่เขาอาจไม่ได้รักเราอย่างนั้น ไม่ใช่ว่าเราไม่ดีพอหรอกนะ คนบางคนก็เหมาะสมกับคนบางคน คนบางคนเป็นเพื่อนกับคนบางคนได้ แต่ไม่สามารถเป็นแฟนกันได้ ความรัก....เป็นเรื่องอธิบายได้ยาก ถ้าเธอรักใคร เธอจะไม่สามารถบอกได้หรอกว่า เธอรักคนๆ นั้นเพราะอะไรและถ้าเธอไม่รัก เธอก็บอกไม่ได้เหมือนกัน ว่าทำไมถึงรักเขไม่ได้ เพราะฉะนั้นคนที่เกิดมาเพื่อรักเธอ เมื่อไหร่ที่เธอเจอเขา เธอไม่ต้องทำอะไรเลย แล้วจู่ เขาก็จะมารักเธอเอง ในขณะที่เขาและเธออาจจะงงๆ ด้วยซ้ำ ว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง
หากเขาไม่ได้รักตอบก็ไม่ต้องทุกข์ใจไปหรอกนะ ยังมีคนที่รอให้เธอรักเขาอยุ่ในวันข้างหน้า คิดอยู่เสมอว่า ถ้าคนที่เรารักไม่ได้รักเร นั่นแสดงว่าต้องมีอะไรซักอย่างที่เราและเขาไม่สามารถอยุ่ร่วมกันได้ และถ้าคบกันแล้วคงไปด้วยกันไม่ได้ หัวใจเธอยังมีที่ดินเหลือพอที่จะปลูกต้นรักได้อีก ไม่เชื่อลองดูต่อไปแล้วกัน

No comments: