ปัญหาส่วนใหญ่ที่ไม่มีทางหลีกเลี่ยงได้ คือ เวลา...เวลานั้นไม่เคยหยุดนิ่ง ความรู้สึกแรกรัก จึงมักเปลี่ยนไป เมื่อเวลาผ่านไป เพราะคนเรา หนีธาตุแท้ของตัวเองไม่พ้น ไม่นานสิ่งที่ซ่อนไว้ของตัวเราจากสายตาคนอื่น ก็จะปรากฏออกมา...
ความสัมพันธ์ ของคน 2 คน จะยืดยาวหรือไม่นั้น ขึ้นอยู่กับ ความเป็นตัวของตัวเอง อย่างที่เป็น... แสดงออกให้กันและกันเห็นให้มากที่สุด ในตอนเริ่มแรก เพื่อดูว่าอีกฝ่ายรับที่เราเป็นเราได้มากน้อยแค่ไหน ไม่ใช่ใส่หน้ากากเข้าหากัน ด้วยการพยายามเป็นอะไรที่ไม่ได้เป็น...
เพราะเมื่อเวลาผ่านไป...และความจริงปรากฏ ทุกสิ่งจะมีอันต้อง จบลงอย่างที่ไม่ควรจะเป็นภาพลักษณ์นั้น อาจสำคัญ เพราะมันทำให้ตรึงตาต้องใจ และดึงดูด ฝ่ายตรงข้าม แต่
ภาพลักษณ์ ที่ถูกปรุงแต่ง... นั้นไม่ดีเลย...มันทำให้เกิดความรู้สึกดีๆในช่วงแรกเพียงเท่านั้น สุดท้าย เมื่อทุกอย่าง ที่เป็นเรา เปิดเผย การไม่ยอมรับก็มักจะตามมา
ความจริง ข้าพเจ้าเคยบันทึกไปแล้วว่า ความเป็นจริงในชีวิตบางครั้งมันดูเพี้ยน ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนผิดเพี้ยนไปจากที่หวัง ผิดเพี้ยนไปจากที่ฝัน สีผิดเพี้ยน รูปทรงผิดเพี้ยน ทุกอย่างเพี้ยนไปหมด แต่นั่นล่ะ เสน่ห์ของมัน เสน่ห์ของความเป็นจริง ไม่ต้องมีอะไรมาแต่งเติม ไม่ต้องพยายาม ทำให้มันดีเลิศ ความเป็นจริง ดำเนินไปในรูปแบบของมันเอง อย่างที่มันเป็น...
แต่คนเรามักหลีกเลี่ยง ความจริง เพราะความกลัว... กลัวว่าจะไม่เป็นอย่างที่หวัง อย่างที่ฝัน
บางครั้ง คนที่โดนหลอก ไม่ใช่ว่าคนๆนั้นไม่รู้ แต่...ยอมให้หลอก เพื่อ ค้นหาความจริงอะไรบางอย่าง ยอมแม้กระทั้งให้ความจริงใจกับอีกฝ่ายก่อน เพื่อสุดท้ายก็ได้คำตอบที่ รู้อยู่แล้วว่า สิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมด เป็นเพียงภาพลวงตา
แต่ก็อย่างว่า คนเรามักชอบอยู่ในจินตนาการ มากกว่าจะยอมรับ และเปิดใจ กับความจริง เพราะอะไร...เพราะสิ่งที่คนเรารับรู้มักถูกแต่งเติมด้วย จินตนาการของ ตัวผู้รับรู้เอง ความหมายที่แท้จริงจึงผิดเพี้ยน
ครั้นจะให้ผู้บันทึกหรือข้าพเจ้า บอกไปตรงๆ ผู้อ่าน ก็คงไม่ได้รับอะไรกลับไปคิดเลย ซึ่งมันก็จะกลายเป็นแค่
คำพูดคำบ่นบ้าๆบอ
ของคนเพี้ยนๆคนนึง เพียงเท่านั้น....
ของคนเพี้ยนๆคนนึง เพียงเท่านั้น....
